توييتر کاري مشابه با واتساپ، لاين، تلگرام، وايبر، ايمو ويچت و … انجام مي دهد با اين تفاوت که در توييتر، پيام‌هاي کوتاه کمتر از 140 کاراکتر را مي‌توانيد در آن منتشر کنيد. همچنين شما مي‌توانيد ضمن استفاده از لينک‌ها? عبارات مخفف شناخته‌شده و هشتگ‌ها? حجم بيشتري از اطلاعات را در يک پيام کوتاه بگنجانيد. يکي از دلايل مهمي که باعث استقبال ايراني‌ها از توييتر شده اين است که تعداد بسياري خبرنگار و شهروندخبرنگار و مردم عادي که روزمره‌نويسي مي‌کنند، در آنجا حضور دارند و محتواهاي دسته‌اول توليد و منتشر مي‌کنند. اگر ينگ گسترده توييتر در ايران مانع دسترسي شما به اين برنامه شده، مي توانيد از سرويس ها و ابزارهاي مختلفي که بسادگي بر روي کامپيوتر، تبلت يا موبايل نصب مي شوند استفاده کنيد تا به مديريت حضور شما در توييتر کمک نمايند.
دايرکت (Direct): فرستادن پيام شخصي در توييتر را دايرکت مي‌گويند.
ليميت (Limit): وقتي شما زياد فالو، توييت يا فيو کنيد، اصطلاحاً ليميت مي‌شويد. چون سرعت اين کار زياد است و عمل شما هم تکرارپذير است، توييتر به‌عنوان ربات شما را شناسايي مي‌کند و چند دقيقه يا چندساعتي دسترسي‌تان مثلاً براي توييت‌کردن متوقف مي‌شود که با صبرکردن مشکل برطرف مي‌شود.
مومنت (Moment): وقتي قرار است داستاني را در چند توييتر تعريف کنيد، مي‌توانيد از قابليت مومنت‌ساختن استفاده کنيد که پس از توييت‌کردن مومنت، شکل ظاهري آن، تفاوت‌هايي خيلي جزئي با توييت‌هاي معمولي دارد.
مجموعه توييت: قبل از اضافه‌شدن مومنت به توييتر، افراد توييت‌هاي داستاني خود را با عناويني همچون مجموعه توييت، سلسله توييت، رشته توييت (رشتو) توييت مي‌کردند. البته با اينکه مومنت به توييتر اضافه شده است، بااين‌حال خيلي‌ها مجموعه‌توييت‌نوشتن را به مومنت‌ساختن ترجيح مي‌دهند.
شخم‌زدن: وقتي کسي به پروفايل شخص ديگري مي‌رود و يک‌جا چند توييت او را ريتوييت مي‌کند، مي‌گويند دارد شخم مي‌زند. پيش‌ترها که امکان ريتوييت‌کردنِ توييت افراد توسط خودشان در توييتر فراهم نبود، افراد معمولاً به توييت‌هاي قديمي خودشان مي‌رفتند و يک نقطه (.) منشن مي‌کردند. با اين کار توييت خودشان را بالا مي‌آوردند. به اين کار هم شخم‌زدن مي‌گويند؛ با اين تفاوت که خود فرد توييت‌هاي خودش را شخم مي‌زد.
ژانر (Genre): وقتي اکثريت افراد دربار? موضوعي خاص صحبت کنند، مي‌گويند فلان موضوع ژانر شده است. مثلاً وقتي حادث? پلاسکو اتفاق افتاد، ژانر توييتر، ساختمان پلاسکو بود.
منشن (Mention): به پاسخ‌دادن به توييت‌ها منشن مي‌گويند. درواقع همان کامنت‌گذاشتن است.
منشن قطاري: وقتي تعداد کاربران زيادي را در يک ريپلاي منشن کنيد، به کار شما منشن قطاري مي‌گويند. اين اصطلاح به‌دليل برداشته‌شدن محدوديت کاراکتر در توييتر و محاسبه‌نشدن حروف يوزرنيم افراد، کم‌کم در حال ازبين‌رفتن است.
فيواستار (Favstar): توييت‌هايي که بيش از 1000 فيو بخورند، اصطلاحاً فيواستار مي‌شوند.
فيوکردنِ منشن: وقتي کسي به توييت کس ديگر منشن مي‌دهد و نفر سومي منشن او را فيو مي‌کند، به اين عمل فيوکردنِ منشن گفته مي‌شود. اين کار بيشتر با هدف اينکه من از اين منشن به اين توييت خوشم آمده يا با نظر کسي که منشن داده موافق هستم، انجام مي‌شود. البته خيلي از افراد نيز هستند که دوست ندارند ساير افراد، منشن‌هايي که به‌صورت پابليک مي‌دهند، فيو کنند!
نوتيفيکيشن (Notification): همان اعلان‌هاست. مثلاً وقتي کسي توييت شما را فيو مي‌زند يا ريتوييت مي‌کند يا… براي شما نوتيف مي‌آيد که کدام کاربر در صفح? شما چه کار کرده است. نوتيفيکيشن را به‌صورت خلاصه «نوتيف» هم مي‌گويند.
ترند (Trend): به تأثيرات توييت‌ها در رواج يک موضوع و شناخته‌شدن موضوع، ترند مي‌گويند. شما مي‌توانيد ترند‌هاي فارسي توييتر را در حساب کاربري ترنديتر که يک ربات است و به تشخيص خودش از وضعيت ريتوييت مي‌کند يا سايت‌هاي Trendsmap ،Keyhole ،TweetReach و Tweet Binder مشاهده کنيد.
درباره این سایت